Dün gece Deniz'i babaanneye emanet ettiğimiz gibi doğru Neşeli Hayat'a.Çok güzeldi,içime dokundu.Filmden kaç saat sonra hala kalbimin üzerine oturan yumru gitmemişti.Komedi izlemek için salonu dolduran pek çok kişinin hevesleri kursaklarında kaldı belki ama gerçek hayatı bu kadar doğal biçimde anlattığı için Yılmaz Erdoğan'a bir teşekkür borçlular bence.Hepimizin çevresinde ne çok Rıza var aslında,onları bulup da ufak bir yardım eli uzatabilsek asıl insanlığı o zaman yapmış olmaz mıyız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder