5 Mart 2011 Cumartesi
Oh be dünya varmış !
Sezobigo'nun dediklerini yaptım veeeee bloguma ve tüm bloglara girebiliyorum artık. Ay, çok mutluyum. Başka yerlerde yazan yöntemleri de denemiştim daha önce ama bir işe yaramamıştı. Bazı bloglarda da DNS ayarlarını değiştirip bir kaç gün hiç bir sorun yaşamadığı halde sonradan yine o sevimsiz, insanı suçlu gibi hissettiren "yasaklanmıştır" yazısıyla karşılaşıldığını okudum. Umarım bizim vuslatımız öyle kısa sürmez.
Bloga giremediğim günlerde, sanki her gün yazarmışım gibi, ah şimdi blogum açık olsaydı da şunu da yazsaydım diye elli bin fikir uçuşuyordu aklımda. Yasak böyle bir şey herhalde, ilgiyi daha çok artırmaktan başka bir işe yaramıyor.
Bir de blog yokken daha çok zamanım olacağını düşünmüştüm. Tabii öyle olmadı. Her gün yazarken, okurken, yorum bırakırken harcadığım zamanı bu sefer de bloga giriş yolları arayarak, Worldpressi anlamaya çalışarak ve fena halde sinir olarak yine bilgisayarın başında geçirdim.Yoksa ben bir internet bağımlısı olmuşum da haberim mi yok ?
Nasıl kaçan kovalanırsa, nasıl her an seni bırakıp gidebilirim endişesi yaratan aşığın üzerine daha bir düşülürse, işte şimdi tam öyleyim. Canım blogum yeniden elimden kaçabilir korkusuyla hiç kapatasım gelmiyor artık sayfayı. Bu arada herkes çoktan bir yolunu bulmuş, günlerdir postları döktürmüş. Çoğunun konusu aynı, kapatma hadisesine isyan. Ama olsun, yine de okunacak bir sürü yazı var eş dostta, çok mutluyum :)
Etiketler:
mutlu edenler
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
ben hep buralardaydım, çok sessizdi buralar hoşgeldiniz, inşallah yine eskisi gibi yetişemeyelim postları okumaya, yorum yazmaya :)
YanıtlaSilo yazıyı görmek çok kötü ya sanki bir suç işlemişsin gibi..çok şükür ki ben de rahat rahat girebiliyorum şimdi...sende hoşgeldin aramıza :)
YanıtlaSilDünde aynı sevimsiz yazıya ben rastladım.DNS ayarlarını düzenleyerek girebildim ancak.
YanıtlaSilİnsanın kendi evinde yazıyor olması çok güzel gerçekten de:)
merhaba,
YanıtlaSilkaçak güreşmeye ve kendi evimize hırsız gibi girmeye devam ediyoruz
belki bilgin vardır ama yine de yazayım dedim
malum konumuzla ilgili olarak başlatılan imza kampanyasına destek için
http://www.blogumadokunma.com
bloğunda da yer verirsen sanırım duymayan arkadaşlarımız da bilgilenmiş olur
sevgiyle...
kpatma sakın blogu.. bu ne ya herkeste bir gitme hissi pydahlandı.. zaten zoraki itildik, dağıldık 4 bir yana
YanıtlaSilsevindim bir işe yardaı şu yazı inşalah normal girdiğimiz günlerde delir:)6
YanıtlaSilFiliz inşallah canım,bir kaçımızın burda olması aynı tadı vermiyor değil mi?Cansız,sönük oluyor böyle.
YanıtlaSilSümeyye şu fani ömrümde hakkımda mahkeme kararı da çıktı ya,ne diyeyim.Neyse,Allah beterlerinden korusun.
YanıtlaSilİkiz annesi,mecburen gittiğimiz için mi yoksa gerçekten öyle olduğu için mi bilmiyorum ama Wordpress çok sevimsizdi değil mi?Zaten bloggera giremesem bile benim orda yazmaya niyetim yoktu.Sadece arşivim buhar olup uçmasın diye oraya aktarmıştım yazıları.
YanıtlaSilAynur,ben de katıldım o kampanyaya ama haklısın hemen duyuracağım.
YanıtlaSilMümineciğim,yok sen yanlış anlamışsın şekerim,kapattığım falan yok blogu.Bilgisayarı kapatıp,kalkıp işime gücüme bakmaktı kastım.Aklımdan geçmedi bile blog işine son vermek yoksa.Bir gün hallolur nasıl olsa,böyle kalacak değil ya.O zamana kadar da değişik formüllerle devam :)
YanıtlaSilSezobigo işe yaradı ne demek,bayram ettim.İyi ki yazmışsın :)
YanıtlaSil