Bu yazıdaki fotoğraflar gece rüyalarınıza girebilir,demedi demeyin !

Deniz'in bademcikleri iltihaplanmış.

İki gündür okula gidemedi.

Rapor aldım,ben de gitmedim.

Pazar gecesi çok fenaydı.

Düşmeyen bir ateş.

Gece defalarca kusma.

Pazartesi doktora gidip antibiyotiği almaya başladığından beri rahat.

Çok şükür.

Bu arada çaktırmadan haftasonunu uzatmış olduk.

İki gün fazladan tatil :)

Evde olmak ne güzel !
Üstelik bu arada bir yurt nöbetinden,bir de kat nöbetinden kurtuldum ki bu gerçekten harika.

Kendimi okulu kırmış öğrenciler gibi hissediyorum.

Mutlu ve özgür !

Çocuk hastalandı diye zil takıp oynuyor gibi bir izlenim mi veriyorum yoksa?

Hiç öyle şey olur mu canım?

Olaylara iyi tarafından bakıyorum sadece (!)

İnandırıcı geldiyse tabii :))

Hastalık aniden gelince randevu alamadan gittik doktorun kapısına.

Kapısına gitmek farklı kapısından girmek çok farklı tabii.

Bekledik,bekledik,bekledik . . .

Bir gün sıra bize de gelir mi diye çoook bekledik.

Deniz ilk yarım saat-kırk beş dakika hastalığın da tesiriyle gayet süzgündü.

Sonra sıkılmaktan ne yapacağını şaşırdı.

Tam bir yaratığa dönüştü :)

Sonra bu korkunç gösteriden bile sıkıldı,duruldu,sakinleşti.

Elindeki kırmızı araba bir kaç bin kilometre yol yapmıştı ki nihayet ismimiz söylendi.

"Burda beklemekten çok sıkıldım,onun için bir daha hiç hasta olmamaya çalışacağım anne"

Her işte bir hayır mı var demiş atalar?