Gözlemlerime göre blog yazarları konu mim oldu mu üç gruba ayrılıyor.
1) Mimseverler.Bulur bulmaz cevaplayanlar hatta hızını alamayıp kendi mimini kendi üretenler.
2) Mimlerle arasında bir sorun olmayan ama zamanla ve hafızayla sorunu olanlar.Böylelerinin bir mimi cevaplayabilmesi için öyle çok zaman geçer ki bazen mimin varlığını bile unuturlar.
3) Mimsevmezler.Mim kelimesine alerjisi olup mimlenmeyi kendine hakaret edilmiş gibi algılayanlar.Hatta bu hislerini bloglarına "mim sevmezük" pankartları asacak kadar yoğun yaşayanlar.
İşte ben ikinci gruba dahil olanlardanım.Unutma aşamasına geçmeden İçimizdeki karnaval'ın ve İkiz annesi'nin şu andaki ruh halin nedir sorusunu cevaplayayım istedim.
Şu anda ve hatta şu günlerde kendimi aynı resimdeki kadıncağız gibi hissediyorum.Sizin de
- Her gün okula girdiğinizde sizi kapıda "Yazılımızı daha okumadınız mı hocam?" diye karşılayan yüzlerce öğrenciniz olsa
- Yüzünüzü gördüğü her dakika "Anne,oyuuuun" diye mızırdayan bir oğlunuz olsa
- Eşinizin işten dönerken kurduğu ilk cümle "Açlıktan ölüyorum,evde yemek var mı?" olsa
- Önümüzdeki iki hafta her akşama bilmemne kursu,Pazar gününe veli toplantısı,Cumartesi gününe yurtta nöbet koyan bir müdürünüz olsa
- İçindeki tüm sitem ve ihmal edilmişlik duygularını bastırmaya çalışsa da yine de dayanamayıp "Bir akşam gelseniz artık,çok özledik sizi" deyip duran bir anneniz olsa
- Çevrenizde ziyarete gidilmesi gereken doğum yapmış,hasta olmuş bir sürü arkadaşınız,akrabanız olsa.Ve siz ziyarete gidinceye kadar ailenin ikinci bebeği bile doğuyorsa
- Bunca şeyin arasında "Şöyle kafama göre takılmak istiyorum,keyfimce" diye her şeyden kaytarmaya çalışan bir iç sesiniz olsa.Hatta bu ses içinizde bas bas bağırsa
- Ki daha günlük rutinleri hiç yazmıyorum
- Ki daha günlük rutinleri hiç yazmıyorum
Siz de kendinizi böyle hissetmez miydiniz?
Özlemcim ben 1 ve 2nin karışımı oluyorum sanırım. bazen hemen cevaplarım ve bazen de unuturum ama mimseverlerdenimdir :)
YanıtlaSilyazdıkların konusunda haklısın. kim öyle hissetmez ki? :)
Ben 2 ve 3'ün karışımıyım:) Aynen dediğin gibi hissederim zaten de öyleyim:)
YanıtlaSilallahtan yüzü açıkmış resmin. sahi nasıl nefes alıyorsun bu tempo içinde?
YanıtlaSilCanım ben de Tibetin annesi gibi 1.ve 2.nin karışımıyım:)
YanıtlaSilÇok yoğunsun çok zor Allah kolaylık versin sana bu koşturmada yanıtladığın için teşekkür ederim:)
ahh canımm ben de benden beteri var mı ola ki şu blog dünyasında demiştim varmış:)
YanıtlaSilbu mime ben epey kalabalık bir resim grubuyla yanıt verdim geçenlerde.seninki tek resim ama 12den vuruş oldu.
çok yoğunmuşsun biraz azalması lazım bu yoğunluğun.motive ol yaz yanıbaşında.17 haziran okullar tatil.yazılı mazılı derdi,toplantı sorunsalı biter.kocaya biraz mutfak yolu göster.oğlana da şu linkteki şarkıyı son seste dinlet:)
http://www.izlesene.com/video/ebru-gundes-ben-insan-degilmiyim/437850
zormuş işin hakikattende.:(valla resim çuk oturmuş ne diyeyim.ben de 1-2 oluyorum:))
YanıtlaSilSüper anlatmışsın arkadaşım...Sınav soran öğrencilerden nasıl kaçacağımı bilemiyorum , bazen okula maskeyle mi gitsem acaba diye düşünüyorum...
YanıtlaSilEvde iki çocuk var , bir herşeyi anlamayan biride anlayıpda ısrarla büyümeyen..Bende de prangalar var , zindan da gibiyim.seni görünce içimi dökesim geldi..
Mim hikayesini ne güzel anlatmışsın.ısrarla kaçanlarıda anlamak lazım .Ben ön yargısızım hatta konusunu beğendiğimde üstüme alınıp cevaplayacak kadar da rahatım...Hep aynı konular etrafında dolanmaktansa ufkumuzu açmakta fayda var , diyorum...Laf ağzıma dolandı mı konu böyle uzadıkça uzuyor.Çok öptüm...
halini çok güzel özetlemişsin allah güç kuvvet versin senin gibi çalışan anne kadın eşlere :)
YanıtlaSilHaklısın Özlem'ciğim, tüm yazdıklarında. Ama hayat ve insan nasıl da değişken olabiliyor değil mi bazen? Bu şikayet ettiklerimiz kimi zamanda şükür sebeplerimiz oluveriyor. Mesela, çok şükür annem ulaşabileceğim bir mesafede ya da çok şükür, oğlumun gelişimi normal gidiyor, çok şükür çalışacak bir işim var (hem de en kıymetlisinden) vs vs.
YanıtlaSilDiyeceğim şu Özlem; Allah sıkıldığımızda yardım elini uzatacak birisini göndersin, kalbimizi ferahlatsın, şükür edeceğimiz nimetlerini artırsın inşallah. Sen hepimizin halini özetlemişsin madde madde.
bende ikinci gruba giriyorum maalesef güzel bir tespit olmuşda yazınızı okumak çok yorucuydu benim için zor bitirdim gerçekten bukadar yoğunmusunuz ?allah kolaylık versin çok zor işiniz gerçekten
YanıtlaSilTibetin annesi,bırak mimi,ben bazen mutlaka yazmalıyım dediklerimi,çok güzel hatıralarımızı bile zaman aşımından unutuyorum.Neyse,yaz tatiline az kaldı,o zaman bol bol vaktim olacak inşallah.Öğretmenliğin en güzel yanı yaz tatili değil mi zaten :)
YanıtlaSilEbrucum,biliyorum sen benim halimden anlarsın.Hatta senin durumlar benimkinden bile zor gibi görünüyor yazdıklarından anladığım kadarıyla.
YanıtlaSilKüçük Mucizem,sahi ben farketmemişim,kadının yüzü açık değil mi?İyi ki,iyi ki ...
YanıtlaSilİkiz annesi,ne demek,zevkle canım benim :)
YanıtlaSilSitare,şarkı seçimi on numara,tabii anlayana ;)
YanıtlaSilSezobigo,böyle yazınca daha zor gibi göründü bana da hakikaten.Halbuki yaşarken kabullenişten mi neyse doğal gelmeye başlıyor zaman zaman.
YanıtlaSilİlknurcuğum,uzat canım uzat,okumak zevkli oluyor :)
YanıtlaSilO evdeki ikinci çocuk bir de benim yerime şikayetlenmese.Ama sağolsun yine kendisi,bu kadar şeyi yüklenmiş kadıncağız,bari şikayetlenme kısmını da ben üstüme alayım diyor sanırım.Görev paylaşımı bu olsa gerek :)
Çocukça yaşamak,amin canım,hepimize :)
YanıtlaSilBuse,ne kadar güzel,ne kadar farklı bakmışsın duruma.Yorumunu okuyunca kendimden utandım.Her zaman olaylara böyle farklı yönden bakabilen,o anda benim ıskaladığımı bana gösterebilen bir arkadaşım olsun istemişimdir.Sen bana lazımsın yani anlayacağın :)
YanıtlaSilNecla,hoşgeldiiin :)
YanıtlaSilSağol güzel dileklerin için :)
Estağfirullah Özlem, utandım ne demek, asıl sen öyle yazınca ben utandım. Bak yüzüm bile kızardı inan ki :) öpüyorum.
YanıtlaSil