Bugün ilkler günü.
Basketbol kursuna ve ikinci tur Kur'an derslerine başladı bugün Deniz.
Kur'an dersi bitti, koştur koştur basketbola yetişmeye çalıştık.
Zaman böyle.
O dersten bu kursa, bilmemne aktivitesinden bilmemne etkinliğine.
Koşsun çocuklar, koşsun anne babalar.
Biz bir sokak bilirdik haftasonlarında.
Gece karanlık çökmeden eve girmezdik.
En iyi ihtimalle lise 2'de tanışırdık dershaneyle.
Çoğunluk lise 3'te giderdi oraya da.
Şimdi daha Deniz'in sınıfından, dershaneye giden kaç çocuk biliyorum.
Merak ediyorum, şimdiki nesil bu kadar çaba sonucunda gerçekten bizden farklı olabilecek mi acaba?
Benim bu düşüncelerim bir yana, Deniz basketbola gideceği için öyle mutluydu ki dün gece uykuya zor daldı, sevinçten içi içine sığmıyordu. "Basketbol oynadığım için çok uzun boylu olacağım ben değil mi anne?", bugün defalarca cevapladığım sorulardan biriydi :)
* Fotoğraf bu yazdan
nesile çok yükleniliyor , ama bu nesil nerede değerlendiriliyor , ülke nesile ne kadar fırsat tanıyor.. aileler bile çoşmuş durumda dersane konusunda beni sizin gibi sosyal aktiviteden yanayım dersane liseden sonra değerlendirilmeli :)
YanıtlaSilşu basketbolu bende istemiştim boyum uzar diye :)))))) gitmedim 1.55de kaldım :p
Merhaba sequins from life :)
YanıtlaSilBen de güç bela 1.62 yi tutturabildim. Sonra çok ah vah ettim ama iş işten geçmişti. Basketbol, yüzme, boy uzatan ne varsa oğlumu gönderiyorum o yüzden :)