Neye?
Başta annem olmak üzere bir heyecan fırtınasına kapılacak aziz okuyucularım, lütfen sakin olunuz. Durum zannettiğiniz gibi değil.
Kediye aşeriyorum ben. Zaten çok severim kerataları da bugünlerde gözüm döndü yine. Nerde kedi görsem yüzümde aptal bir sırıtmayla arkasından bakakalıyorum, kedi fotoğraflarını seyretmeye doyamıyorum, biri kedilerle ilgili bir şey anlattı mı mest olmuş halde dinliyorum, bir kediyi doya doya okşama ihtiyacıyla handiyse avuçlarım kaşınıyor, Bülent'le oturup dururken şimdi bir kedimiz olsa da şöyle giriverse odaya, yumuşak yumuşak kıvrılsa yanımıza diye hayaller kuruyoruz, hatta hayalini kurduğumuz o kedi gerçekten yanımızdaymış gibi suratımız ışıl ışıl oluveriyor, hatta hatta adında kedi kelimesi geçen veya içinde bir kedi fotoğrafı gördüğüm tüm blogları başka hiç bir yazdığına bakmadan izlemeye alıyorum, kedisevenler candır diyerek. Kriz geldi diyorum, boşa demiyorum yani.
Eve bir kedi almak yıllardır ana gündem maddelerimizden ama bir türlü son kararı verip hepimizi mutlu edecek bu hamleyi yapamıyoruz. İlerde bir sağlık sorununa yol açar mı, yıllar boyu bu sorumluluğu taşıyabilir miyiz falan filan...
Ama yok artık, bu defa kararım kesin. Bu kadar mutluluk verecek bir şeyi kendimizden esirgemenin anlamı yok. Ne harika olurdu şimdi etrafta olsa, mır mır mır mır... Aman anlattıkça daha çok canım istiyor, pfff.
Off ben de çok severim kediyi. Hatta yeni evlendiğimizde dayanamayıp gidip bir tane almıştık Özgür'le ama 1 ay geçmeden Özgür tüyleri yüzünden tıkanmaya başlayınca mecburen götürüp geri verdik hayvanı. :(
YanıtlaSilBir yerde okumuştum kedi için negatif enerjiyle beslenen canlıdır diyordu. İnsandaki negatif enerjiyi alırmış. O yüzdenmiş ne zaman sen asabi olsan gelip kucağına kıvrılması ve sen ne zaman tüm sevgi kelebeği halinle sevmek için yaklaşsan tıslayıp patisiyle elini ittirmesi... :)
ayy ne güzel bunca sevmek:)
YanıtlaSiloooouuu evet evet kedi işte...can :))
YanıtlaSilhıım bu yazıdan sonra yılbaşında şirin bir sepet için bir yavruş bulabilirsin kapıda bak dimedi dime : )
YanıtlaSilah, ne güzel anlatmışsın. şu anda bir tanesi karşımdaki koltukta kıvrılmış uyuyor. mutluluk verici bir yanı olduğu, aynı zamanda da insanı bir şekilde terbiye ettiği kesin. bunun yanı sıra merakı, oyunculuğu ve kendi hayat biçimlerini sahiplenme halleriyle güzel bir rol modeli kediler:)
YanıtlaSilsevgiler özlemcim. yeni yılda güzellikler!
Kedi konusunda seninle aynı duyguları paylaşıyorum.Çok estetik hayvanlar. Rabbim tüm yarattıkları gibi onu da kusursuz yaratmış. Yalnız bir soru soracağım; On kedi bir araya gelse, bir çocuğun vereceği mutluluğun onda birini verebilir mi? İkinci soru; kedi mırıltısı yerine çocuk cıvıltısı daha zevkli değil mi? Üçüncü soru; yıllar sonra emek verdiğin kediler evlat heyecanını yaşatabilirler mi?
YanıtlaSil:))))))))
YanıtlaSilinş yeni yılda istedğin aşerdğin kediciğe kavuşursun
ee o zaman bu isteği bekletmenin bi anlamı yok. yeni yıl size bu fotolardaki gibi pişmaniye patili bi kedi versin :))) mutlu yıllar.. :)
YanıtlaSilBiz de 19 yaşındaki oğlumuzu 6 aylık karantina çılgınlığı yüzünden anneme bırakıp göçtük ve şu anda yaşadığımız evin koşulları yüzünden bu şehirde hâlâ pisimiz yok, aksi gibi bu şehirde sokak kedisi de yok. Kedisiz ev olmaaaaz diye mızlanıp duruyorum her gün, çok iyi anlıyorum. Sevgiler...
YanıtlaSilAybige-Kedi Defteri
www.kedidefteri.com
Kesinlikle bir ev kedisiz tam bir ev olamıyor değil mi? Kediseverler bu eksikliği hisseder ancak. Hoş geldin Aybige :)
YanıtlaSil