enginar, yumurta ve Refik Halid

Her yörenin yemek kültürü farklı. Bizim buralarda enginar yenmez mesela. Zaten manav tezgahlarında da son yıllarda görünür oldu. Eskiden arasan bulamazdın. Kimse de aramazdı zaten. Anlayacağınız sadece bizim evde değil, buralarda, bildiğim duyduğum hiç bir mutfakta enginar pişirildiğine şahit olmadım ben. Hayatımda da yemedim, tadını da bilmem, kokusunu da. 

Ama blog işleriyle haşır neşir olmaya başladığımdan beri yemek bloglarında türlü türlü enginar tarifleri görüp acaba denesem mi diye düşünür oldum. Yiyebilir, sofraya yeni bir çeşni katabilir miyiz, yoksa enginar macerası bir tek tencerelik olup, o tenceredekilerin hazin sonu buzdolabında bekleyip bekleyip sonra çöpe doğru yollanmak mı olur, bir türlü emin olamıyordum.

Ara sıra aklımda enginara ait bu tür düşünceler dolanırken, son günlerde Refik Halid okumaya başladım. Refik Halid deyince orada bir duracaksın. Bana göre Refik Halid, "Güzel Türkçe" ile eş anlamlıdır. Tertemiz, pırıl pırıl, ışıl ışıl, berrak, akıcı, zekice bir şeyler mi okumak istiyorsun, Refik Halid tam adresi. Okumayanlar mutlaka ama mutlaka okumalı! İşte, böylece kendisine layık olmayacak bir reklamını da yaptıktan sonra Refik Halid'le enginar konusunu artık birbirine bağlayabilirim.

Bir Avuç Saçma kitabında, sevdiklerinden bahsettiği bir yazısında usta yazarın şu paragrafıyla karşılaştım :

"Sebzelerden enginarı tercih ederim. "Tad" dediğimiz şey, enginar kadar hiç bir nebatın içine sinmemiştir. Her sebzede de biraz tatlılık, acılık, tuzluluk, hülasa dile dokunan bir hali vardır; fakat enginar ne tatlı, ne acı, ne de tuzludur; serapa lezzet ve çeşnidir. Zerzevatlar içinde o ılık bir busedir; bir buse ki üstüne su içtikçe tekrarlar."

Bunu okuyunca insanın içinde gayri enginara dair en ufak bir şüphe kalır mı? Bende de kalmadı tabii. Tamamdır dedim, mevsimi gelir gelmez ilk işim enginar pişirmek olacak.(Mevsimi ne zaman onu da bir bilsem) Ben tam böyle kesin kararlar alırken hemen iki paragraf sonra şu cümlelerle karşılaşmayayım mı:

"Yumurta nedir? Bir harika...

Sarısı sayesinde iştah açıcı süslü söyleyici değil midir? Kırınız, o dolgun kubbesile, tabakta ne özlü bir duruşu vardır. haşlayınız dörde bölünüz, biraz tuz ve peynir... İşte bir gıda çiçeği! Hem keyifle, bir sarı gül gibi seyredebilirsiniz, hem lezzetli bir kuvvet hapı gibi yutabilirsiniz... Meraklısı iseniz koklayabilirsiniz de; taze yumurtada canlı, sıcak, bedeni bir meyva rayihası saklıdır. Zaten yumurta nedir? Can fidanının yemişi değil mi? Ama, diyeceksiniz ki, pek ters tarafından hasıl olan bir meyva! Ey bunu diyen insan, sen ananın göğsünde mi filiz verdin ve başında mı açtın?"

Oldu mu şimdi üstad, oldu mu ya? Sen benim asla tahammül edemediğim yumurta kokusuna dahi bu kadar iltifatlar yağdırırken ben senin sözüne güvenip nasıl enginar pişiririm şimdi?! Döndük mü yine başa? Ee, şimdi pişirsem mi, pişirmesem mi?

Resim : Morey Carol