Şato

Şato - F. Kafka

K. ve otoriteyi simgeleyen Şato

K.nın kah Şato'ya meydan okuması

kah Şato'dan biri olmaya çalışması

sonu gelmez bir mücadele.

Sonu gelmez çünkü Kafka'nın tamamlayamadan öldüğü kitabı.

Tüm Kafka kitapları gibi, biraz karanlık, biraz gerçek üstü.

Kafka, kült bir yazar ama onun kitaplarını herkes okuyamaz, okusa da sevmez. Bence bu harika bir şey, böylece sadece onu okumayı hak edenler "Kafka okuru" olma ünvanını kazanabiliyor.

Şato benim ikinci kez okuduğum nadir kitaplardan biri, daha doğrusu iki kez okuduğum yalnızca iki kitaptan biri. Bazı kitapları tekrar tekrar okumayı çok istesem de kendimi tutarım hep, aynı kitaba bir kez daha vakit ayıracağıma yeni bir kitap okurum diye düşünürüm ve ardından sık sık yaşadığım bir telaşı yeniden yaşarım: Okunacak ne kadar çok kitap var, bir ömür yetmeyecek ne yazık ki... Ne var ki, Şato için bu prensibimi göz ardı ettim, aslında Şato için değil, Kafka için. O günlerde acayip Kafka okumayı çekiyordu canım. Bilmem, başkasına da olur mu bu hal, bana oluyor ara sıra. Misal, canım Kafka çektiyse başka hiçbir şey yapamıyor, diğer hiçbir yazarın yazdıklarından zevk alamıyorum. Aşermek gibi bir şey yani, okumazsam bir yerlerim şişecek sanki. Kafka'nın da tüm kitaplarını okuduğum için mecbur bu krizi prensip çiğneyerek aşmak zorunda kaldım. Kura çektim, Şato'ya çıktı!

Kitaptan bir cümle: 

"K., hala karın içinde dikiliyor, ayağını kaldırıp kardan çıkmayı pek canı istemiyordu; nasıl olsa bir adım sonra yeniden kara gömülecekti." 

Ve son olarak puanı, tabii ki 5 üzerinden 5.