16 Ağustos 2010 Pazartesi

Bir Yudum Su

Dün iftarda içtiğim ilk yudum suda mutluluktan ağladım.Onun,bu kadar güzel,bu kadar aziz,bu kadar şükredilesi bir nimet olduğunu anlamam için 33 yıl geçmesi gerekmiş.Sanırım oruç bu demekmiş.Her gün,her an,her yerde karşımıza çıkıveren sayısız hediyeleri görüp farkedebilmekmiş.


3 yorum:

  1. ne güzel yazmışsın.
    gün içinde bardak bardak içerken hiç değerini bilmiyoruz,ama oruçluyken nasılda muhtaç oluyoruz bir yudum suya.
    oruç tutmanın bir amacıda bu değilmi,nefse hakim olup hediyelere şükredebilmek.
    sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Sıcak falan ama ben yine de işte bu sebeplerden seviyorum Ramazan'ı be Ayşegülcüm :)

    YanıtlaSil
  3. ben de ağlamıştım biliyor musun,okuyunca kendimi çok normal hissettim:)

    YanıtlaSil


LinkWithin

Related Posts with Thumbnails