Ankara güzellemesi (Gecikmiş bir mim)

Geçenlerde kitaplığımda eşelenirken Patrick Süskind'in Bay Sommer'in Öyküsü kitabının ilk sayfasına düştüğüm not çarptı gözüme: "Tahmin edebileceğin bir Ankara günü" yazmışım.İsabetli not. 99 Haziran'ında almışım kitabı,aradan şunca zaman geçmiş,gayet rahat tahmin edebiliyorum nasıl bir gün olduğunu.

Okuldan çıkıp (genelde okulu kırıp) eve dönerken illa ki Kızılay'a uğramalıydım.Onca zaman yaşadım Ankara'da, Kızılay'a bir selam çakmadan eve döndüğüm vaki değildir herhalde.Hava durumu müsaitse güzel bir parkta,çoğunlukla da Karanfil'deki ya da Sakarya'daki kitapçılarda uzun uzun vakit geçirip,öğrenci bütçesiyle bir şeyler atıştırıp hadi olmadı sakin bir kafede bir şeyler yudumlayıp,vitrinleri inceleyip,sokaklarda salına salına vakit geçirmezsem yaşamamış gibi hissederdim o günü.İşte yine öyle bir günde almış olmalıydım kitabı.

Bazen de binerdim hiç bilmediğim bir otobüse,son durağa kadar giderdim.Oraları tanımak babında.Hayatta en çok zevk aldığım şeyleri yaşadım Ankara'da,tiyatro eğitimi aldım,tezhiple tanıştım...

Bayılırdım Ankara'ya,her köşesi mutlu ederdi beni.Çok istemiştim üniversiteyi orada okumayı zaten.Halbuki daha önce görmüşlüğüm bile yoktu.Olur ya her gencin küçük dünyasında bir idolü,benim de teyzemdi o kişi.Ailenin en kültürlü,en karizmatik,işte ne bileyim benim için en bi en bireyiydi ve o dönemlerde  Ankara'da yaşıyordu.Ondandı herhalde Ankara'yı daha görmeden sevişim.Gördükten sonra da sevgim arttı.Ankara'ya her gidişimde daha Mamak'ın oralarda içimi bir mutluluk kaplardı.Benim şehrimdi orası.Orda doğup büyümemiştim ama öyle gibi seviyordum.İnsanlarını seviyordum,caddelerini,sokaklarını,ağaçlarını,buzz gibi soğuğunu.Duygusal bakmıyorum,gerçekten güzel bir şehir,haksız mıyım?Belki de ben güzel yerlerinde yaşadığımdan hep,Küçükesat,Emek,Çankaya...

Leylak Dalı orada yaşadıkların orayı sevmende etkendir demişti ama sanmam.Kötü günler de yaşadım Ankara'da,her insan gibi çok mutsuz olduğum zamanlar da oldu.Yaşadıklarımdan bağımsız,karşılıksız bir sevgi benimkisi.Kalıcı bir sevgi bu üstelik,hala devam ediyor.Televizyonda görsem Ankara'nın bir köşesini ekrana yapışıp kalıyorum.

Bir sürü anı canlandı kafamda okuduğum bir cümleyle.Daha buraya yazmadığım neler neler geçiriverdi hafızam zihnimin köşelerinden.Her yer başka anılarla dolu,Meşrutiyet,Tunalı Hilmi,Abidin Daver Sokak...


Baktım da bu yazı sevgili Hilal'in mimine tam bir cevap olmuş :)

Hatırlama mimiymiş bu.Sevgili Deli Anne veNezleli Karga bilmem ne zamanlar yazdığınız günlüğe veya benim gibi ufacık bir nota bakıp o zamanlar nerde,neler yapıyor,neler yaşıyordunuz bizimle paylaşır mısınız?

Haşiye: Bahsettiğim kitabı tavsiye ederim.Çok tatlı bir kitap.Üstelik Can Yayınları Sempé'nin çizimleriyle yayımlamış.