Güzel,şık kıyafetlere bayılıyorum son günlerde.Orjinal bir kombini,şirinlik muskası bir çantayı,şıkşıkırdım bir ayakkabıyı görünce kendime hakim olup hemen satın almasam da aklımdan kolay kolay çıkaramıyorum.
Güzel,ferah,detaylarına önem verilerek döşenmiş evler çok cazip görünüyor gözüme son günlerde.Öyle evlerde yaşayanlar daha mutluymuş gibime geliyor bazı bazı.
Güzel şehirler,güzel sahil kasabaları,güzel ve serin yaylalar ve oralarda yaşayanlar.Sizler de varsınız.
Orda burda,yolda,plajda,güzel kitaplar okuyan insanlara takdir ve hayranlık duygusuyla bakıyorum son günlerde.Güzel bir insan,elinde de güzel bir kitapla çok daha güzelleşiyor sanki.
Güzel fotoğraflar,güzel fotoğraflar çeken insanlar imrenme duygumu kat be kat artıranlar arasında.
Anneliğini güzel yaşayanlara,kızmadan,"hayır"larla,yasaklarla boğmadan ve boğulmadan,sevgiyle,neşeyle,cıvıl cıvıl annelik yapanlara çok özeniyorum bir de.
Gıpta ettiklerimden biri de kendisi standart ölçülere göre asla güzel sınıfına giremeyecek olsa da ruhunun güzelliğinden olsa gerek en güzellerden bile daha güzel görünen insanlar.
Bir de kulluğu güzel insanlara imreniyorum.Allah'la arasında bağ çok kuvvetli olan,sadece O'na kulluk eden,sadece O'ndan yardım isteyen insanlara.İskender Pala'nın Katre-i Matem'inde "Bütün ömrü boyunca Allah'tan istediği şeylerden ziyade Allah'ın kendisinden istediği şeyleri önemsemişti" cümlesini okuyunca bugüne kadarki kulluğumu sorgulama ihtiyacı hissettiğim gibi haliyle,hayata bakışıyla,kurbiyetiyle kulluğumu sorgulamama vesile olan insanlar onlar.
Çelişkili mi bunların hepsini birden sevmek,beğenmek,arzulamak?Bazısı çok dünyevi,bazısı uhrevi.Ama böyle hissediyorum işte.Beni en çok şaşırtansa ne kendi,ne giyimi kuşamı,ne evi,ne arabası,ne şehri,ne de yaşam standartları hiç de güzel denemeyecek bazı insanların bunların hepsinin en güzeline sahip olanlardan çok daha mutlu olması.Var çevremde böyle insanlar.İçleriyle dışlarını güzelleştiren insanlar.İşte benim en çok gıpta ettiklerim de onlar.
Güzellerin en güzeli de kulluk noktasında olanı değil midir zaten? Çok etkilendim ve katre-i matemi okumuş olmama rağmen o cümleyi kaçırdığıma hayıflandım.
YanıtlaSilTeşekkürler
O güzel hatunları beğenme/farketme hali bende de bu aralar var. Kendimi bile şaşırtıyor bu durum. Acaba 30 yaş sendromu mu bu diye düşünür oldum :)
YanıtlaSilbencede en anlamlısı kulluğu güzel insanlara imrenilmesi,zira onlar sonsuz güzelliği bulanlardandır.
YanıtlaSilÖzlem yazdığın her paragrafa çok ilginç ama "ben de" demeden geçemedim. niye bu özenti, bu kendimizi beğenememe ya da onlar gibi olamama...
YanıtlaSilBüşra,o cümle beni çok sarstı.O cümleyi okuyunca anladım kendi kulluğumun ne denli isteklerimin etrafında döndüğünü.Halbuki gerçek kulluk O'nun isteklerinin etrafında dönmeli değil mi?Daha önce bunu hiç düşünememişim.Hani düşünsem de,bu denli suratıma çarpar şekilde ifade edildiğinde daha bir sarstı beni.
YanıtlaSilBuseciğim,olabilir,yolun yarısına yaklaşırken bugüne kadar olmayan ne varsa onları istiyordur belki insan hırsı :)
YanıtlaSilAyşegül,güzelliklein en huzur vereni de o zaten,değil mi?
YanıtlaSilNilhan,ben kendini beğenmeme veya özenti şeklinde değerlendirmiyorum aslında bunu.Çünkü güzel olan ne varsa herkes sever,herkes imrenir.İnsan fıtratı böyle.Güzeli sevmek,güzele ulaşmaya çabalamak insanı geliştirendir belki :)
YanıtlaSilözlemim ne güzel bir yazı olmuş bu böyle güzellikler içinde,güzeeelce okudum duruldum wallaha...sen çok güzelsin özlemim biliyorsun di mi...maşallah sana ki bunları görebiliyor, hissedebiliyorsun, ve sanki ben de seni en çok bu "başka güzel" bakışın sebebiyle seviyorum...
YanıtlaSilPretty,canımsın :)
YanıtlaSil""Bütün ömrü boyunca Allah'tan istediği şeylerden ziyade Allah'ın kendisinden istediği şeyleri önemsemişti" off Özlemim.. offf!
YanıtlaSilNefis öyle bir içine çekiyor ki insanı, öyle bir gözünde güzelleştriyor ki dünyayı sanırsın bakisin..
Devamlı okumak, dinlemek gerek ki diri tutalım asıl önemli olanlara yakın olmayı.
Müminem benim hassam noktalarımdan bahsettiklerin.Çok kafa yoruyorum bunlara bazen,bazen de kendimi dünyanın koşturmasına bırakıp gidiyorum.Hep o hassasiyette olmayı,hep o ruhu taşımayı,yazdığın gibi diri olmayı ne çok isterim.Ama işte nefis yok mu nefis...
YanıtlaSil"Allah güzeldir, güzel olanı sever" hadis-i şerif. Dünya güzellikleri bizim için bir amaç değil, bizi Allah'a yaklaştıracak araçlar olduktan sonra onları beğenmemizde bir sakınca yok diye düşünüyorum. Mesela doğaya bakıyorsun ne kadar estetik, uyumlu... İşte insanoğlu da mesela ev dekorasyonunda bunu bir nevi taklit ediyor. Bunun neresi yanlış ki? yanlış olan sadece gösterişe kaçmak ve elindeki ile övünmek olur.
YanıtlaSilnnn,benim düşündüklerimi çok güzel yazmışsın,sağol :)
YanıtlaSilSon cümlede dediğiniz gibi mutlulukta, güzellikte zihnimizde.
YanıtlaSilGüzel olan şeylere gıpta ediyoruz bazen. Ama sahip olduğumuzda o kadar mutlu olamıyoruz kimi zaman da. Benim düşüncem o ki; o güzellik karşımızdakine daha çok yakışıyordu.
Yolcu,belki de karşımızdaki daha iyi yansıtıyordu...
YanıtlaSil