Çarşamba'dan beri içim buruk,içim acı,içim yaralı.Kafamda binbir cümle...Söyleyemiyorum.Bir araya getirip,geride hiç bir şey kalmamacasına toparlayıp anlatamıyorum bir türlü.Nasıl söylersem söyleyeyim eksik,anlamsız kalacak gibi.Can gerek ki dayana...Ama belki ben değil de,terör karşıtı,PKK muhalifi Kürtler artık konuşmaya başlasa,işte o zaman tamam olur her şey.
Ah bir konuşsalar, bi de get deseler.. o gün bittiğidir PKK nın..
YanıtlaSil