Son okuma notları

En son kitap postunun üstünden iki aya yakın zaman geçmiş.Neler okuduğumu unutmadan önce bu arkadaşlara puanlarını versem iyi olacak.

Ruhlar Evi - Isabel Allende - 5 üzerinden 4

Son dönemlerde adını çok sık duymaya başladığım bu yazarla ben de tanışayım istedim.Tanıştığıma da çok memnun oldum.Bir Yüzyıllık Yalnızlıksever olarak onun verdiği tadı fazlasıyla verdiğini söyleyebilirim Ruhlar Evi'nin.Özellikle son yüz sayfada bir darbenin bir ülkeyi ne hale soktuğunun anlatıldığı bölüm çok düşündürücü,çok etkileyiciydi.

Doktor March'ın Dört Oğlu - Brigitte Aubert - 5 üzerinden 5

Bu listedeki favori kitabım bu.Polisiye-gerilim sınıfına giriyor kitap ama son dönemlerde moda olan Da Vinci Şifresi tarzı polisiyeler gibi değil.Çok farklı,çok orjinal bir üslupla yazılmış.Gerçekten sürpriz finaliyle de bu yazarın bütün kitaplarını almalıyım hırsını yaşamamak mümkün değil gibi.Ne yazık ki Türkçe'ye çevrilmiş bir kitabı daha varmış sadece,sipariş verdim,dört gözle bekliyorum.

Yüzüncü Ad - Amin Maalouf - 5 üzerinden 5

Yıllaaar önce Amin Maalouf'un bir kitabını okumuştum.Hangi kitabı olduğunu hatırlamıyorum,Afrikalı Leo muydu acaba?Ne sebeple bilmiyorum,hoşlanmamıştım o kitaptan.Bütün kitapları doğu havası veren isimler taşıdığından mı,kapak resimleri birbirine çok benzediğinden mi sanki bu adamcağızın bütün kitapları aynı ve hiç birinden hoşlanmayacağım gibi bir his oluşmuştu bende.Yine ne sebeple bilmiyorum,okulun kütüphanesinde okunabilecek başka kitap kalmadığından belki,Yüzüncü Ad'ı okudum.Ve artık bir Amin Maalouf hayranıyım.Üstelik okulun kütüphanesinde bütün kitapları var.Çok mutluyum.

Cemile - Orhan Kemal - 5 üzerinden 3

Konusu beni çok cezbetmemekle birlikte Orhan Kemal'in ustalığına şapka çıkarttırdı bu kitap bana.Bir de derin derin mevzuları çarçabuk çözüvermiş,bitirmiş kitabı yazar.Bu senaryo şimdiki dizi yazarlarının eline geçse yıllarca yavuklusuna kavuşturmaz,süründürür ha süründürürlerdi Cemileciği.

Leyleklerin Uçuşu - Jean Christophe Grange - 5 üzerinden 3

Bu da hiç hoşlanmadığım bir yazar olduğu halde,kitapsız günlerimde,okul kütüphanesinde bulup,kötünün iyisi diyerek okuduğum bir kitap.Bu tarz kitaplar sırf çok satsın,heyecandan insanlar elinden bırakamasın,adrenalin hep zirvede olsun diye yazılmış gibi geliyor bana.Amacına ulaşıyor mu peki?Evet.Ne olacak acaba diye yemek  karıştırırken bile okuyordum kitabı.Ama bu yine de ona verdiğim kıymeti artırmıyor.Ha bir de kitabı okurken "haykırmak" kelimesinden artık tiksinmeye başlıyorsunuz,söyleyeyim.

Gülünün Solduğu Akşam - Erdal Öz - 5 üzerinden 3

Kitap,Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının tutukluluk dönemlerinde yazara anlattıkları hatıralardan oluşuyor.Kitaba düşük not vermemin sebebi daha bilgi içerikli olmasını beklediğimdendi sanırım.Çok subjektif,çok bölük pörçük geldi bana...