4 Ekim 2011 Salı

Psikopat mıyım neyim?

"Sevgi kelebeği anne" modunda yazılar yazıyorum ya ben,hani böyle "nasıl da tatlıymış","aman da bebek gibi kokarmış" falan diye.Zannetmeyin ki her daim böyleyim.Bazen Deniz'e yaptıklarıma kendim bile inanamıyorum.

Mesela 1 ay kadar önce,sabah erken saatler,Bülent işe gitmiş,ben hala yatakta uyanmakla uyanmamak arasında kararsız dönüp duruyorum.Bu arada Deniz uyandı ve daha gözlerini açar açmaz bizim yatağa,yanıma zıpladı.Mutat olduğu üzre sabah keyfi yapmak için.Birden aklıma dahiyane bir fikir geldi ve Deniz'e şaka yapmaya karar verdim.O bana sarılıp "Günaydıııın!" diyerek cilvelenirken,"Aaa,sen kimsin,tanımıyorum ben seni." dedim."Ya anne,saka mı yapıyosun,ben Deniz'im,senin oğlun." dedi,"Yoo,benim oğlum falan yok ki,sen komşunun çocuğu musun,evini mi karıştırdın?" diye devam ettim.Benim gayet ciddi suratımı görünce Deniz'in yüzü gölgelenmeye başladı.İşte tamam,yaptın şakanı,tadında bıraksana.Yok,derdim neyse ısrarla annesi olduğumu inkar ettim,epey bir süre.Sonunda Deniz haykıra haykıra ağlamaya başladı,"N'oldu sanaaa,deliydin mi yoksaaaa?" diye.

Daha bu olayın üzerinden bir kaç hafta geçmişti.Bir akşam hazır Bülent de evde yokken,ta ne zamandır çekmecenin dibinde duran maskelerimden birini süreyim yüzüme dedim,tarihi geçmeden.Maskeyi sürdüm,yüzüm kapkara,ortalıkta dolanıp duruyorum.Gözünü kırpmadan çizgi film izleyen Deniz,nihayet beni farketti."Anne,n'oldu senin yüzüne?" diye dehşet içerisinde sordu.Şaka kapasitem ne kadar sınırlı ki,ben yine aynı yöntemle "Ne olmuş ki oğlum,bir şey yok." dedim."Anne suyatın kapkağa olmuş,gel bak aynaya." diye beni zorla aynanın karşısına götürdü.Aynaya baktım,"E,işte bir şey yok,her zamanki gibi." dedim."Ya,anne göğmüyor musuuun,kapkağa olmuşsuuuun." diye beni ikna etmeye çalışırken sesi yine bu kadına bir haller oldu endişesiyle çıkmaya başladı.Mantıklı bir anne ne yapar?Bu iğrenç şakayı burda sonlandırır.Ama ben yapmadım tabii.Ne zamana kadar?Çocuk,"Anneeeeee,benim gözleyim mi bozulduuuu?" diye acılara garkoluncaya kadar.

Şimdi,senden burda özür diliyorum annecim.İlerde bir gün,büyüyünce,psikoloğa falan gider,bazı şeylerin nedenini çocukluğuna inip aramaya kalkarsanız boşa çok yorulmayın.Ben şimdiden söyleyeyim,tüm neden benim.

9 yorum:

  1. E olacak o kadar annelik halleri bunlar; o da büyüynce hatırlar ve gülersiniz birlikte:))

    YanıtlaSil
  2. off çok güldüm gece gece:)))) süper kamera şakaları!

    YanıtlaSil
  3. hahahaaaaaaaaaaaaa alemsin yagecenin bu saatinde gülüp gülüp duruyorum:)

    YanıtlaSil
  4. ilahi Özlem.. çok alemsin! yazık Denizime yaaa! :))))

    YanıtlaSil
  5. Süper şaka yapmışsın..Baya güldüm , hep çocukalr mı şaka yapacak annelerine arada anneler de yapmalı..
    bence ilerde psikoloğa gitmez , şakacı annem var diyebilir sadece :))

    YanıtlaSil
  6. Annelik zor iş arada sırada olur böyle şakalar. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  7. Yorum bırakan herkese çok teşekkürler.Tek tek cevap yazamadığım için kendimi çok mahcup hissediyorum,kusura bakmayın olur mu?Son zamanlarda o kadar yoğunum ki,bir gün boyunca hiç bilgisayarı açamadığım bile oluyor.Aradan çok uzun zaman geçince de her yoruma cevap yazmak biraz anlamsız,biraz garip geliyor.Anlatabildim mi bilmiyorum...Bu kadar açıklama yapacağıma bundan sonra daha çalışkan olma sözü veriyorum kendime de :)

    YanıtlaSil
  8. ay çok güldürdün beni ama ben o kadar yapamam sanırm.ayy kıyamam ben yaa :)

    YanıtlaSil


LinkWithin

Related Posts with Thumbnails