Günlerimiz gecelerimiz sürekli oyunla geçince ne oluyor?
Tabii ki zamanla hep aynı oyunları oynamak kabak tadı veriyor,yeni arayışlara giriliyor.Türk eğitim sisteminde yetişmiş anne babalar olarak bizdeki hayalgücü de bir yere kadar.Yetmiyoruz yani.Hele okulun da olmadığı bu 10 günde sıfırı tükettik.
Neyse ki imdada şu kitap yetişti.Aşağı yukarı Deniz 2 yaşındayken almıştım ben bu kitabı.O yaş grubu için oynayacak pek fazla oyun bulamamıştım kitapta ve kitaplığa kaldırmıştım.Dün gece gözüme çarptı kendileri.Açtık,baktık.Birkaç oyunu o sırada oynadık,çok eğlendik.Bir çoğuna da mim koyduk.Böylece oyun kabızlığımız tedavi edildi
Ey kurtarıcı rehber,nerelerdeydin bunca zamandır?
Haşiye:Kitaptan esinlenerek yaptığımız "kürdanlarla resim" fotoğraflanıp buraya konmak için boyanmayı bekliyor.Çok güzel oldu.Nasıl kendi kendime düşünemedim ki ben bu fikri?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder