Sürekli aynı şeyleri yazıp durmak istemiyorum ama ne yapayım ki tek yaşadığım müthiş bir yoğunluk olduğundan başka bir şey de çıkmıyor klavyedeki parmaklarımdan.Cuma günü Bülent'in doğum günü,Pazar'a anneler günü.Bu da alınacak üç farklı hediye demek.Ayrıca havalar soğukken yine kışlıkları giyip çıkıyordum.Yavaş yavaş hava ısınıyor.E,bu da kendim için de alışveriş yapmam gerekiyor manasına geliyor.(Her kadın gibi,benim de klasik sorunum giyecek hiç bir şeyimin olmaması.Her ne kadar kıyafetler dolaplara sığmaz olduysa bile yok işte yok.Olsaydı her gün işe giderken o dolabın önünde uzuuun uzun vakitler geçirmek zorunda kalır mıydım hiç.)Yani diyeceğim o ki benim acilen alışverişe gitmem gerekiyor.Ama ne zaman?Yok,hiç zamanım yok.Hafta içi okul var.Pazar günleri ancak bir araya gelebilen çekirdek ailemiz bölünsün istemiyorum.Kala kala bir Cumartesi kalıyor,ona da getirip getirip nöbet yazıyorlar.Hüüü,çok mutsuzum ben :(
Bu arada anneler günü demişken,bizim Deniz'in tabii ki günden münden haberi yok.Başbaşayken çaktırmadan Deniz'i dolduruyorum,e işte Pazar günü anneler günü,herkes annesine hediyeler alır falan diye.Bülent'in yanında konu açılınca yok annecim,hediyeye ne gerek var,bir öpücüğün yeter diyorum.Bir süre sonra,yine ortalıkta Bülent yokken,aman unutmasın diye Deniz'i bir köşeye çekiyorum,baştan anlatıyorum anneler günü ritüellerini.Çok pisim değil mi ;)
Vakitsizlikten fotoğraf çektiğim de yok bu günlerde.O yüzden Deniz'in fotoğrafları yerine yukardaki penguenlerle ve Bob Dylan'la baş başa bırakıyorum sizleri.Matraklar hakikaten.Bob Dylan değil,penguenler :)
her evde aynı durum galiba alıyorum alırken eve geldiğimde bir sevinç ama ne zamnki ne giyeceğim derdine düşüyorum ortada hiçbirşey yok gibi geliyor:):(
YanıtlaSilanneler gününden nefret ediyorum desem .ne alacağım derdi kasıyor beni ya:((
Sezobigo,aynı hallerdeyim.Hatta sadece anneler günü değil tüm hediye alınması gereken günler beni strese sokuyor.Ah keşke söyleseler ne hediye istediklerini,hiç derdim kalmayacak.
YanıtlaSilsen denizi sıkıştırmaya devam et, unutmasın sakın;)
YanıtlaSilha ha ha vallaha harikasın çocuğu doldurmak.iyi gidip babasına annem böyle diyo diye söylemiyo o zaman daha da komik olur. özlemcim sana kolay gelsin..
YanıtlaSilSen yine hediyeni seçmemişsin.Ben direkt dedim " anneler gününde bana şunları şunları al" diye.Bir tane de değil.Birini Yağız için diğerini kendisi için alacak.Yok öyle yağma , değil mi ?
YanıtlaSilMadem ki tüketim günlerimiz var bol bol tüketmeliyiz :))
Penguenlere bayıldım aynen benim kızlar:)))
YanıtlaSilHediye olayını bir güne sığdırmayı pek sevmiyorum ben:(
Çakıltaş,durmak yok yola devam,son 4 gündeyiz :)
YanıtlaSilÇocukça yaşamak,ama ben hiç bana hediye al oğlum demiyorum ki.Anneannene,babaannene hediye alacağız,herkes annesine hediye alır diyorum.Deniz de tümevarımla kendinin de annesine hediye alması gerektiğini anlıyor.Yani ispiyon tehlikesi yok,en azından Deniz böyle taktikleri çözümleyecek yaşa gelene kadar :)
YanıtlaSilİlknur,bakalım hangimizin yöntemi daha etkili olacak.Pazar günü göreceğiz :)
YanıtlaSilİkiz annesi,kızları penguenlere benzetmene çok güldüm.Doğru ama,kardeşler küçükken tam böyle oluyorlar.Hele bir de ikizlerse :))
YanıtlaSilaslında iyi fikir, bende kocadan pazar günü birşey beklemiyorum ama Tibet'i bir köşede fitleyeyim bari :)))
YanıtlaSilHaha çok hoşsun (en az 3 hamlede bulundum ama sonunda okudum bugün) ben kocamı tanıyorum hiçbir gün onun için öenmli değildir sadece ida'nın doğum gününü hatırlar başka hiçbirşeyi.
YanıtlaSilBence de giyinecek hiçççbirşey yoktur evde özellikle de ayakkabı:))patlatt kartı:))
Tibet'in annesi,çocuklar yavaş yavaş büyüyor,durumu lehimize değerlendirmek lazım ;)
YanıtlaSilEbru,işin o kısmını hiç sorma.Tatlı tatlı al,acı acı öde :)
YanıtlaSil