Akasya ağaçları bu mevsimde muzip bir çocuk gibi.Siz onlara bakarken masum masum durup da siz arkanızı dönünce tam bir yaramaz afacana dönüşen çocuklar vardır ya hani.İşte onlardan.
Akasyaların altından geçerken kokusu hiç gelmiyor.Allah Allah bu akasyaların kokması gerekmez miydi diyorsunuz hatta kendi kendinize.Sonra başka bir zaman,bambaşka bir yerde birden burnunuza enfes bir rayiha doluveriyor.Hmmm,harika.Akasya kokusu.Nerden geliyor koku diye etrafınıza bakınıyorsunuz ama yok,bir tane akasya ağacı göremiyorsunuz.Kimbilir hangi ara sokakta,hangi kocaman apartmanın arkasında çiçeklerinin kokusunu rüzgara emanet etmiş,size selam yolluyor kendisi.Muzip şey!
Akasya kokusunu bende çok severim.
YanıtlaSilAkasyanın bir sırrı var belli.. Kokusunu her zaman vermiyor...
YanıtlaSilBenzetme ne güzel olmuş.Muzip bir çocuk gibi...
YanıtlaSilO koku gelsin artık benimde burnuma.
Sevgiler ÖZlemcim...
yaz gelsin tüm çicekler açsın miiiisssss gibi koksun ortalık.akasyaya benzetmen müthiş
YanıtlaSilBen de çok beğendim benzetmeni. Yeni evlendiğimizde ödemişe gidince ilk kez mimoza gördüm tüm kasaba mis gibydi insan asabi olmaz buralarda diye düşünmüştüm.
YanıtlaSilne güzel yazmışsın...
YanıtlaSilBurada da akasyalar açtı dün yanından geçerken hafif olan rüzgarın da etkisi ile mis gibi kokuyordu:)Benzetmene bayıldım süper:)
YanıtlaSilKoklayan,bekleyen,okuyan,söyleyen herkese sevgiler :))
YanıtlaSilHanımeli kokusuna bayılıyorum bende , hem hanımeli oalcak çardakta hemde fonda Zerrin özer'in şarkısı...Ne hoş olur...
YanıtlaSilTüm annelerin anneler gününü kutlarım
YanıtlaSil