7 Mayıs 2011 Cumartesi

Detoks


Detoksa sokmak istiyorum hayatımı.Bedenimi değil hayatımı.Beni üzen,yıpratan,yoran tüm kötü alışkanlıklarımdan,huylarımdan kurtulmak,yepyeni bir ben olmak istiyorum.

En başta tembelliğimden kurtulmak istiyorum.Zaman hiç durmadan ilerlerken bir sürü fırsatı kaçırmama,yaşanmamışlıklarımı artırmama,O'ndan uzaklaşmama sebep olan tembelliğimi çıkarıp fırlatmak istiyorum üzerimden.

Tahammülsüzlüğümden kurtulmak istiyorum ardından.Zaman zaman oğlumun henüz 6 yaşında minicik bir çocuk olduğunu unutturup beni öfkeli anne,oğlumu gözlerindeki ışık sönmüş bir masum haline dönüştüren tahammülsüzlüğümden nefret ediyorum.

Kilo almayan bir bünyeye sahip olmanın avantajını kullanmaya son.Dilediğimce,vakitli vakitsiz abur cubur yeme alışkanlığımdan kurtulmak istiyorum.Doğru düzgün beslenme sadece fit olmak için değil sağlıklı bir hayat sürmek için gerekli çünkü.33. yaşımdan itibaren sağlığıma daha çok özen göstermem gerektiğini biliyorum,istiyorum.

Ne kadar yorgun da olsam makyajımı temizlemeden yatmayacak kadar üşengeçlik duygusundan kurtulmak istiyorum.Ne ayıp ama!

Karakterimin bir uzantısı olsa da,zaman zaman üzerime çöken melankolik,durgun ruh halimi çıkarıp atmak istiyorum benliğimden.Coşkulu,gözlerinin içi gülen biri olmak istiyorum.Öyle insanları çok seviyorum.

Zamanımı doğru düzgün kullanabilme yetisi istiyorum.Nefret ediyorum,kendi plansızlığım,boş işlerle bir sürü vakit geçirmem yüzünden kafamdaki bir sürü şeyi yapamadan yine gece olup,yatağa yine kendime söylene söylene giriyor olmamdan.

Ve en son,tüm bunları bu güne kadar yapmama izin vermeyen irade eksikliğimi sonsuza kadar hayatımdan silip atmak istiyorum.

11 yorum:

  1. hiç üzülme canım, yalnız değilsin...yazdıklarının bi çoğu o kdar aynı ki benim için de. iç disiplin!şifre bu sanırım.
    iç disiplin için spora bile başladım ben:) sana da öneririm çünkü sakinleştiriyor kendini dinleyebiliyorsun ve en güzeli üşengeçliğini alıp götürüyor inan.
    spor reklamı yapıyor gibi oldum ama inan çok samimiyim. daha bi düzene giriyorsun.

    YanıtlaSil
  2. Özlem sanki benden bahsetmişsin arkadaşım.Sana katılıyorum ve tüm bunlardan bende kurtulmak istiyorum..:)

    YanıtlaSil
  3. irade eksikliği...bazen daktora mı gitsem diyorum bu yüzden.sırf bazen çocukların yaramazlıklarına dayanamayıp onlara kızdığımda ki içimi burkan his yüzünden.ve boş zamanımı boş geçirmenin verdiği sıkıntı...vs.seninde bahsettiğin diğer konular...
    sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. Canım ilk adımı atmışsın inşallah tüm isteklerini en kısa zamanda gerçekleştirirsin:)

    YanıtlaSil
  5. bana da sıkı bir detoks lazım.. koyverdim çok gene

    YanıtlaSil
  6. Çakıltaş,güzel fikir,zaten ben de istiyorum ama spora başlayabilmek de bir iç disiplin gerektiriyor,değil mi?Ama yapacağım inşallah :)

    YanıtlaSil
  7. Sihirli Günce alışkanlıkları kırmak gerçekten çok zor,kendimden biliyorum :) Ama bir yerden başlamak lazım ya,yoksa çok mutsuz hissediyor insan kendini.

    YanıtlaSil
  8. Merve hoş geldin :)
    Ah keşke bu işi çözebilen bir doktor olsa hemen giderdim :)

    YanıtlaSil
  9. İkiz annesi bu ilk adımı her gün kafamda atıyorum ben zaten.Ama iş pratiğe dökmeye geldiğinde çuvallıyorum :)

    YanıtlaSil
  10. Müminecim,bir gün başarırsan bana da sırrını söyler misin?

    YanıtlaSil
  11. ikizim misin benim sen?
    :-)
    Kilo almamak dışında :-)
    5 boyozu yiyip hiç kilo almadığım günler geride kaldı...
    Aslında eskisi gibi uzun uzun yürüsem(spor amaçlı değildi yetişmem gereken yerlerde sadece kendime sorumluydum o zamanlar) yine olur mu bilmiyorum, sanırım yakabildiğimden fazlasını yiyorum :-)
    Oğlum geçen sene okula başladığında öğretmenine şöyle dedim;
    "Onda en tepki gösterdiğim ve tahammülsüz davrandığım durumlar kendimde ki güçsüz yönler.Öyle zahmetini çektim, öyle ayağıma dolandılar ki onun da bu zorlukları çekmesini istemiyorum"
    Bütün yazdığın ve hayatından silip atmayı düşündüğün tüm şeyler benim zayıf yönlerim...Fazlası var eksiği yok...
    farkında olmak en büyük şans...
    Düzeltebildim mi?
    Hala çabalıyorum.
    "Nefret ediyorum,kendi plansızlığım,boş işlerle bir sürü vakit geçirmem yüzünden kafamdaki bir sürü şeyi yapamadan yine gece olup,yatağa yine kendime söylene söylene giriyor olmamdan" duygusu ne kadar tanıdık...
    Bir şey hariç artık nefret etmiyorum zayıf yönlerimden...her seferinde elimden gelenin biraz daha iyisi için çabalıyorum...çuvalladığım da ise kendimi affediyorum...vazgeçmek yok ama...
    yüreğin öyle güzel ki Özlemciğim,inan hayatta her şey mükemmel değil...zaten biliyorsundur ya...
    Sevgilerimle,
    Nilay
    Not:lütfen eski postlarına yorum yazdığım için kusura bakma ama kendiimi tutamıyorum :-)

    YanıtlaSil


LinkWithin

Related Posts with Thumbnails