Dünkü Habertürk'de Rahşan Gülşan yazmış.Yapılan bir ankette 9-18 yaş arası 6230 çocuğa belirli sorular sorulmuş."Sahip olmanız gereken haklar nelerdir?" sorusuna,sınavsız eğitim hakkı,değer görme hakkı,şehirde ıslık çalabilme hakkı,çocuk hayallerinin önemsenmesi hakkı gibi cevaplar verilmiş.Son yazdığım cevap beni çok düşündürdü.Bu çocuklar,hayallerim değer görsün dediğine göre hayalleri değer görmüyor demek ki.Bu ihtiyacı onlara yaşatan de UFO'larıyla dünyamızı ziyarete gelmiş uzaylılar değil,bizleriz.Biz,anneler,babalar,öğretmenler...Onların çocukça,masum,sınırsız hayallerini kırpa kırpa bizim gibi olmalarını sağlıyoruz sonunda.Sonra da bu ülkenin insanları neden asık suratlı,keyifsiz,yaratıcı düşünceden yoksun diye ahkam kesiyoruz.Geneli düşünmek boş aslında,işe yaramayan laf yığınları oluşturmaktan başka bir işe yaramıyor.Kendime bakıyorum,bu konuya hassas olmama karşın kimbilir kaç defa oğlumu bir büyük gibi davranması için uyarmışımdır.Onun bir çocuk olduğunu,her şeyi yeni öğrendiğini unutup,kökleşmiş toplum kurallarına hayatının ilk anlarında adapte olmasını beklemişimdir.Ve bunu yaparken ne çocukça coşkularını törpülemişimdir.Anne olmak,çocuk büyütmek çok harika bir duygu ama öyle de zor ki,her an uyanık olmalısın,her kelimende.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder