Geç keşfettim Anne Café'yi ama ne gam,her fırsatta arşivdeki yazılarını okudum,tanımaya çalıştım,çok sevdim.Akıcı cümleler,gülümseten ifadeler.Çok samimi,çok içten,imaj kaygısı yok.Ama en önemlisi huzur verici,evet evet bunu farkettim,Hilal'in yazılarını okurken huzur duyuyorum ve kendi hayatımı da daha huzurlu yaşama isteği buluyorum.Anne Café kızkardeşimin bloguymuş gibi,minik Ayşecik de benim yeğenim :)
özlem güzel sözlerin için çok teşekkürler. şimdilik yazmaya ara verdim ama ben de sevdiğim blogları okumaya devam ediyorum. sevgiler...
YanıtlaSil