Tamam o aldatıyor da sen ne demeye onu savunuyorsun

Bugün okulda bir arkadaş 40 yaşlarındaki kariyeri ve parası yerinde olan dayısından bahsetti.Bu dayı bey hovardalığın doruklarında,iki nişanlıdan ve 2 aylık bir evlilikten sonra da karısından ayrılmış.Hayatının evlilik de dahil tüm dönemlerinde çapkınlıktan hiç geri durmamış.Bunu bir yaşam biçimi haline getirmiş handiyse.Bir kaç yıl evvel önceki partnerlerine nisbeten oldukça çirkin bir kadınla 2. evliliğini yapmış ve bu evlilik sırasında da gayrimeşru çeşit çeşit ilişki yaşamış.Eşi de tabii paranoyanın,huzursuzluğun,huysuzluğun doruklarında geziyormuş.Şimdi bu adam değil dayı,değil yakışıklı,değil zengin isterse erkeklerin feriştahı olsun elle tutulacak bir yanı var mı?Allah düşmanımın başına vermesin böylesini.Ama gel bunu bir de bizim arkadaşa sor.O dayı, onun ve ailenin diğer bireylerinin gözünde ne kıymetli,ne sevimliymiş.Onca yaptıkları da sanki hoş görülebilecek minik yaramazlıklar.Tabii açıkça böyle demiyor arkadaş ama konuşma tarzından,yorumlarından belli.Onun için asıl sorun gelin,dayısı böyle çirkin bir kadına mı layıkmış,zaten sürekli evde sorun çıkarırmış,falan filan..Pes dedim,pes.Hani eşin ailesi de evlendikten sonra senin bir ailen olurdu,hani onlara anne,baba derdin.Demek bunlar hep iyi günde.Kötü gündeyse taraflar belli.Bizim çocuğunki hata mı sayılır,o daha masum bir yavrucak,asıl elçocuğu sen kendi yaptığın akıl almaz huysuzluklara bak.Anladığım kadarıyla böyle oluyor bu işler.Allah kötülerle karşılaştırmasın.