Beni çok mutlu ettin Prettycool !

Bu blogun ilk ismi  Hep Bebeğim Kal idi.Amacı oğlumun hatıralarını,oğlumla bizim hatıralarımızı hafızamızın güvenilmez ellerine teslim etmemekti.Sonra yazdıkça baktım ki sadece Deniz'den bahsetmiyorum burada.Aile halimizden,aklımdan geçenlerden,okuduklarımdan,çizdiklerimden de bahsediyorum.O halde blogun içeriğine uygun bir isim koyayım dedim.Resimli Günlük olarak değiştirdim.

Ama sonuçta yine bir günlük burası.Hiç bir iddiası olmayan,uğrayıp da okuyanlara yeni ufuklar vadetmeyen,yeni şeyler öğretmeyen,sadece bizden bahsettiğim bir blog.Yani bizim hayatımızın rasathanesi.Bu niyetlerle başladığım için çok popüler olsun,çok tıklansın,blog dünyasında bir çığır açsın gibi hiç bir beklentim de yok blogla ilgili.Tabii ziyaret edenler,yorum bırakanlar oldukça mutlu oluyorum ama popüler olmak için yapılması gerekenleri (her işin bir raconu vardır) yapmıyorum,yapmak da istemiyorum.Sadece içimden geldiği gibi,içimden geldiği zaman yazmak ve içimden gelen blogları dolaşmak,yorum bırakmak istiyorum.Bunun dışında bir şeyler için baskı altında hissetmek istemiyorum kendimi burada.(Aynı sebeplerden,kendi akrabalarımdan ve arkadaşlarımdan da çok az kişinin bu blogdan haberi var)Zaten nihayetinde de Resimli Günlük'ün çok tanındığını kimse iddia edemez.

Bu arada birisi çıktı.Benim yazılarımı okudu,güzel yorumlar bıraktı,duygu olarak birbirimize yakın olduğumuzu kelimeleriyle hissetirdi.Bununla da yetinmedi,hiç üşenmeden minik Duru'sundan fırsat bulup Resimli Günlük hakkındaki beğenilerini blogunda yazdı.Ve benim "burası benim özelim,kimse sevsin diye uğraşmam" havalarımı bitiriverdi.Bir insanın en baş ihtiyaçlarından biri beğenilme,onaylanma imiş.Beğenilmek güzelmiş.İşte bu yüzden sevgili Prettycool sen beni çook mutlu ettin.