Hep kitaplardan bahsetmişim son günlerde.Eh,kitaplar iyi güzel de hayat her zaman roman gibi olmuyor ne yazık ki.Okullar açılalı 10 gün oldu ama bana 10 ay olmuş gibi geliyor.Yoruldum.
Okul açıldığından beri Deniz'in her gün ben bugün okula gitmeyeceğim mızıldanmaları,onu,kimi zaman tatlı tatlı anlatarak,kimi zaman gitmek zorunda olduğunu kati surette belirterek,rüşvetlerle,vaadlerle ikna etme çalışmaları beni yordu.Sanki geçen sene boyunca okula gitmemiş gibi,sanki geçen sene bunların aynısını yaşamamışız gibi,her şeye sil baştan başlamak...Anlatması bile zorluyor.
Bir de üstüne bu sene okulun pansiyonunda-dışardan yeterince belletmen bulunamadığından-haftada bir nöbet tutmak zorunda kalmak,her gün okulda zaten yeterince can sıkıcı olan bu konu hakkında sürekli homurdanan insanları dinlemek,arada dayanamayıp aynı perdeden lafa katılmak,tek kelimeyle yıprattı.
Bazen kendimi yukardaki gibi bir yolda yürüyormuş gibi hissediyorum.Yolun sonunda ışıl ışıl bir deniz var,biliyorum ama oraya ne zaman ulaşırım bilemiyorum.Güneşin altında,sıcak asfaltta habire yürüyorum.
Sevgili Deniz'in annesi,
YanıtlaSilHayat bazen yorucu olabiliyor. İki nefes almak, kendine biraz torpil yapmak gerek belki de? Ben bildiğim yanından bahsedeyim ; kitaplar!
Naçizane tavsiyem böyle zamanlarda Dan Brown tarzı kitaplar, sürükleyici polisiyeler okumaman. İnsan böyle kitapları sanki ardından birisi kovalıyor gibi koştururak okur. Bir de ölümler,cinayetler vs. insanın iyice yüreğini kabartır.
Benim tavsiyem ruhunu Boğaziçi'nin yalılarında dinlendir. Abdülhak Şinasi Hisar mesela? Ruhunun zarifliği kelimelerinin dantellerine işlenmiş gibidir. Bence sana böyle kayıkhane gibi kitaplar lazım, çekilip dinlenebileceğin.
Amma uzun bir ilk yorum oldu!
Selamlar yolluyorum.
Margot
Merhaba Margot.Bugünlerde tam da dediğin tarzda,deyim yerindeyse boğaz manzaralı bir kitap okuyorum.Ama ne yazık ki kitabın kapağını kapattığımda ,gerçek dünyayla başbaşa kaldığımda,kendi hayat kurgumu yaşamak zorunda kalıyorum.Neyse ciddi sıkıntılar değil bunlar,hayat koşturmacası kısaca,her şey gelip geçmiyor mu,bu da geçer diyerek avutuyorum kendimi.Yorumun için çok sevindim ayrıca :)
YanıtlaSil