Hayatımın şarkısını yeniden buldum

Eskilerden bir CD almış Bülent geçenlerde.Arabadayız.Akşam saat 7.Taktım güneş gözlüklerimi.Kendi içime daha çok çekilebilmek için belki.Çalmaya başladı şarkılar.Hmm,hepsi güzel,hepsi anılarla dolu.Ama bir süre sonra tekdüze gelmeye başlıyorlar.Güzel şeyler bile alışkanlık yapıp sıradanlaşabiliyor rahatlıkla demek ki.Halbuki şarkılardan biri radyolardaki abuk sabuk tıngırtıların arasında karşımıza çıkıverse yolda elmas bulmuş gibi sevinirdik.Tam artık şarkıları farkedemez olmuşken birden bu çalmaya başladı.Unutmuşum ben bu şarkıyı.20 yıl önce her dinleyişimde kalbimi yerinden hoplattığı gibi yine başardı,yine burnumun direğini sızlattı.Ergenlik dönemimde yani önemli şeylerin benim için önemsiz,önemsiz şeylerinse gereğinden fazla önemli olduğu dönemimde ne müthişti bu şarkı benim için.Ama şimdi anlıyorum ki bu düşüncem sadece bir ergenlik yanılsaması değil aksine çok doğru bir tespitmiş.Artık sürekli,ardarda dinliyorum.Aradaki 20 yıllık açığı kapatmak için..